recta
- 1recta — recta … 
- 2recta — [ rɛkta ] adv. • 1788; « tout droit, directement » 1718; mot lat. « tout droit » ♦ Vieilli Ponctuellement, très exactement. Payer recta. « il payait recta sera toujours son plus bel éloge dans la bouche d un commerçant » (Balzac). ● recta adverbe … 
- 3recta — sustantivo femenino 1. Área: geometría Línea compuesta por una sucesión de puntos en una misma dirección: La recta es la línea más corta posible entre dos puntos. 2. Cosa que tiene la forma de una línea recta: Los caballos entran ya en la recta… … 
- 4recta — pl of RECTUM recta see VASA RECTA … 
- 5recta — (izg. rȅkta) pril. DEFINICIJA izravno SINTAGMA recta klauzula pravn. klauzula kojom se vrijednosni papiri »po naredbi« pretvaraju u vrijednosne papire »na ime«, tako da se mogu prenositi cesijom ili nasljedstvom; recta papiri vrijednosni papiri… … 
- 6Recta — (lat.), auf geradem Wege, gerade zu … 
- 7recta — |ét| s. f. 1. [Geometria] A menor linha que se pode traçar entre dois pontos. 2. Linha reta. ♦ [Portugal] Grafia de reta antes do Acordo Ortográfico de 1990. ♦ Grafia no Brasil: reta … 
- 8recta — f. ☛ V. recto … 
- 9Recta — Para otros usos de este término, véase Recta (desambiguación). Se ha sugerido que Línea sea fusionado en este artículo o sección (discusión). Una vez que hayas realizado la fusión de artículos, pide la fusión de historiales aquí … 
- 10Recta — ► sustantivo femenino 1 GEOMETRÍA Línea que une dos puntos. 2 Parte de una carretera o de un circuito trazados como esta línea. FRASEOLOGÍA recta de llegada DEPORTES La última antes de llegar a la meta, en algunos deportes. * * * recta f. Línea… … 
 
						